Symphony No. 44-4
gökyüzü bir cerrahın neşteri gibi
ruhumuzu okşarken ve senin resmin korku dolu yerlerdeki gölge ruhum cesaret dolu sana karşı bir bölge sana sarıldım senin fotoğrafına öylece kalp atışını özledim vay dünyanın çarkına belki üniversitedeki gibi dillerimiz prangalı nerede saf hür dillerimiz karışık ve zincirli ve her koşulda konuşma artık biz ölüyüz yaşayan ölüler yedi gün senin yasını tuttum yanan yüreğimle dünyaya hayran kaldım bu büyük tiyatroya bazılarının öldüğü yer efkar eliyle ve diğerlerinin ölümü savaş sebebiyle öldü isyanlarım sensizlik ateşinde sessizce kaybolmaktadır ruhum ölülerin hastane yataklarından gibi… |
kül azabı bir senfoni...
tebriklerimle