Yalnızlığı Özlüyorum
Zaman karanlık,gecelerim ise sessiz.Yarasaların kanat seslerini duyuyorum.İsmini bilmediğim
o böcek;kulağımı yırtıyor masa altından.Gözlerim yarım,belimin ortası sanki sol yanıma doğru...Acı. Yalnız olmama rağmen yalnızlığı özlüyorum.Çevremde insan sesleri hep bir koşuşturmaca!Marketçi amca kapı önünde bir sigarasını daha yaktı az önce.Işığım yanım sönüyor oda karanlığa bürünmek üzere... Parmak uçlarımda tarifsiz bir acı,aklımda geçmişim ve yazmak istediklerim.Tarifsizliği yaşıyorum.Mide bulantım da artıyor gün geçtikçe dünyaya karşı.Yalnız olmama rağmen yalnızlığı özlüyorum.Dizlerim acımıyor artık büyüdüm sanırım.Hasta olduğumda başımda annem yok;bak yine geldi özlemim,yalnız olmama rağmen yalnızlığı özlüyorum |