Koynumda
Koynumda soğuk sarılmalarımla
Karanlık gece zifirinde üşüdüm yine Tek kişilik dünyamda Gereksiz onca kalabalık Gereksiz onca çığlık Kimsenin kimseyi dinlediği yok Herkes haklı sen haksız Tutunacak ne bir söz ne sana uzanan bir el Bundandır belki de elin hep soğukluğu Dudağımın nemi ateşine vuslat Dilimin sözü nefesine tutsak Ne çok ben bir şey anlatayım Ne sen fazlasını anla Öyle işte Gürhan Olcaytürkan |