Eyyy gitar
Nasıl
Ve ne zaman kopyaladın
Böylesine ustalıkla
Ruhumun tınılarını,
Acımın suskun çığlıklarını?
Hadi
Çal gitar,
Al gitar,
A gitar,
Biraz da
İki gözümün ıslak perdesinden
Ağla..
Sahi
Benim için mi ağlarsın;
Ağlarmısın gitar?
Söyler misin bana;
Telinde ki beni derinden ürperten
Yapyalnızlığımı hatırlatıp
Aşksızlıktan çıldırtan
Bu akustik sesin,
Hasretlerimden yayılan
Yürek yaralarımın
Kahır zenginliği mi,
Yoksa kanımın iç yorğunluğu mu?
Zaman kervanının
Yorğun ve bezgin gezgini gibi
Kendi yokluğumu besteliyor
Fa ile Mi,
Ya da
La gibi
Sol almış koynuna
İp ince bir Si
Boynunu büküp kalmış
Yetim bir Es
Ve yarım kalmış
Son güfteden de
Bir hayli ürkmüş olmalı ki
Kapkalın bir Do
Hepten dımdızlak
Bomboş kalmış,
Ahhh ömrüm......,
Hep do/lu koymuş
Boş almış,
Boş/almış!
Bana
Kala kala;
Adam gibi sevmelerden
Sadece
Anlamsız
Belli belirsiz bir çınlama kalmış,
Orta kulakta
Yani içimde ki
Tinitus’lu çıkmaz sokakta!
Beklentilerim se hep
Hoyratça silinmiş
Tıpkı
Makber gibi
Dam/ar/larımda..
İnan
Hiç bir isim kalmadı gayrı
Mutluluğa teğet geçen
Yaprakları solmuş
Ömür defterimin
Silinmez izler bıraktığım
Satır aralarında..
19/20:Mart:2022