akşamları bilirsin
nasıl kıpkırmızı olur gökyüzü
güneş batarken
bir özlem çöker yüreklere
kavuşma heyecanıyla titrer bedenler
koşacakmış gibi bir telaş düşer
ayaklara
saatler geçmez
yollar bitmez olur
sonunda varılır istenilen yere
bir bakış, bir gülüş
içten bir kucaklaşma
siler tüm yorgunluğu
başka insan olup girilir
o kapıdan içeriye
her şey onun arkasındadır
huzur, mutluluk, sevgi
gözlerden gözlere taşar
günün en güzel saatleri başlar
yüreklerine çöken özlemi
giderirken insanlar
bir ben kalırım tek başıma
kucağımda
dileklerim ve hasretlerim
gözlerimde sen
yüreğimde açarım çaldığın kapıyı
sevgimle karşılarım seni
işte o zaman
kimsenin bilmediği bir yerde
sessiz ve gizli bir köşede
gönül evimde
mutlu saatlerim başlar
ta ki gün doğup
tıpkı diğer eşler gibi
kapıyı arkandan
kapatıncaya kadar
akşamları bilirsin
nasıl kıpkırmızı olur gökyüzü
güneş batarken
bir ben beklerim
sabahın ilk saatlerinde
akşamı
bir ben bakarım
mavi göğe
bir an önce kızarsın diye
bir ben dua ederim
güneş bir an önce
gitsin
gönül eşim
gelsin diye…

Eser Aslanlı
izmir