açısal bakış// . . . farzı muhal kurağı ela, kursağı nasır kıblesi göğe varan sıklam sırıl bir yağmura aş eren, baş eğen topraksın terleyemiyor artık alnın, inancın yok artık kanacağın efilimsi rüzgar kırı boz al yanaklı kanayacağın gelincik kapa gözlerini ve değiştir bakışındaki açıyı farzı yine muhal en çok ta ıslanmaktan bezmiş günden, güneşten vazgeçmiş şemsiye düşün kendini... /Tanrım biraz kaotik ama bu mesele bizim sen hiç dert etme/ tamam dediğin her şey ne kadar sen ve ne kadar eksiktir aslında.. açılar değişken olabilir yolu da yolcusu da olamayabiliriz hayatın ama yoldaş olmak elimizdedir.. açımız kesinlikle insan ve elbette aşk olmalı. asla unutulmamalı ki ne boya ne de fırça renk veremez bir başına hele ki mutluluğu hiç seremez bir tuvalin teni ve de ruhu okşanmayınca hiçbir resim de kesinlikle “ben artık resimim” diyemez çerçevelerinin içi tıka basa aşk dolmayınca.. bilmem anlatabildim mi... . . . // ilhanaşıcımartikibinyirmiiki |
aşktan bezirgan mı?
tebrikler