BİZİ UNUTMA
Eğer son ârzumu sorarsan bana
Beni unut; ama bizi unutma! Unutmak da zaten yakışmaz sana Beni unut; ama bizi unutma! Sen sen ol da, bizi unutma sakın Geçmişi ân; mâziye dalıp bakın Vuslât bizim için değilse yakın Beni unut; ama bizi unutma! Aklına geleyim her an her yerde Rüzgarda, boranda, tipide, yelde Bizi unutmamak! senin elinde Beni unut; ama bizi unutma! Belki de gözünde ki yaş olurum Sofranda ekmek olur, âş olurum Bastığın toprak olur, tâş olurum Beni unut; ama bizi unutma! Yalnız kalınca otur da bir düşün Bitince telâşın, bitince işin Kıyamam akmasın sakın gözyaşın Beni unut; ama bizi unutma! Sır eyle de beni istersen sakla Zamanlı, zamansız getirip âkla Gece doğan ây’la, gündüz şâfâkla Beni unut; ama bizi unutma! Dersen ki son ârzun, ne dersen iste Gördüğün surette, duyduğun seste Aklına geleyim, her bir nefeste Beni unut; ama bizi unutma! Olmadı ki olsa, yanında kalsam Yoksam da yanında, yürekte dursam Yüreğinde İnce, sızı da olsam Beni unut; ama bizi unutma! Sen bu sızı ile, kendini âvut Mutlu olacaksan, beni de unut Kalbimdeki köşkü’nü yak, yık, dağıt Beni unut; ama bizi unutma! Olamasak da artık biz yan yana Unuttuysan bil ki kıydın bu cana Unutulmak çok zor gelir insana Seni beni unut; bizi unutma! |