TUT ELİMDEN ERMENEK
-Maden Şehitlerimize-
Göl çalkalanır göğsümde Bentler parçalanır böğrümde Çığlık çığlığa bir bebek Gözlerim balçıkla sıvanıyor İçimde sular yanıyor Tut elimden Ermenek. Bacalar karanlık Ölüm dediğin bir anlık Kömürde yanarken ekmek İçimde balçık yüzüyor Tenimden can süzüyor Tut elimden Ermenek. Ölüm kustu dehlizler Yosun tuttu bedenler Ağladı her yürek Gündüzler gece oldu Beklemek öyle zordu Tut elimden Ermenek. Yanarken bir bir yürekler Kül rengine döner hüzünler Yıldızlar sarp yerlere düşer Savrulurken sarı yaprak Sararken kara toprak Tut elimden Ermenek. 06.03.2022 Durmuş Ali ÖZBEK |