BAKIŞIN YETER
Nasıl özlemiştim nasıl da seni,
Şöyle göz ucuyla bakışın yeter. Yürekten sevmiştim inanki seni, Coşkun çaylar gibi akışın yeter. Bir kutlu sevdaydı gittiğimiz yol Bükülmez dediler çelik gibi kol Yeter ki dünyada bir kez mutlu ol, Göz nuru döktüğün yakışın yeter. Kervansarayların kapısı çoktur Çektiğim dertlerin dermanı yoktur Günü geldiğinde kavuşmak haktır, Altın elmas yüzük takışın yeter. Maziyi sorarsın bundan sana ne Deme bu işlerden artık bana ne Hancı bilmiyorsa şimdi hana ne, Dünyaya örnektir nakışın yeter. DOĞANAY’ım elim kolum bağlanmış Sanırsın sendeki yürek dağlanmış En kötü gününde birlik sağlanmış, Şimşek gibi kalbe çakışın yeter. Kemal DOĞANAY |