YALNIZLIK
bazen
öyle bir iner ki yalnızlık tokat gibi en koyu yerinde gecenin savrulur yumruk yemişçesine bedenin en çıkışsız yerine çaresizliğin tutunacak bir yer ararken ellerin canı yanar gözyaşlarına değince yüreğinin deli gibi etrafta dolanırken gözlerin bir görüntü ararsın yalnızlığını silen ya da bir ses gel diyen daha çok batarsın içine sonsuz derinliğin bilirsin tek çıkışı sensindir bu dipsiz kara deliğin bazen öyle bir iner ki yalnızlık tokat gibi en koyu yerinde gecenin bilirsin ki artık sen değilsindir senin sabahında böyle bir gecenin acıtır incitir isyan ettirir olsa da kendi tercihin Eser Aslanlı izmir |
gmkromeo tarafından 8/27/2008 3:58:11 PM zamanında düzenlenmiştir.