VELHASIL
Sözüm bitti, dilim sustu konuşmaz.
Yoruldum dünyanın, yalanlarından. Küskün şu yüreğe, hesap sorulmaz. Yoruldum dünyanın, kurallarından. Hakkı hakikatı, bilende kalmadı. Yapılan hatadan, dersin almadı. Yoksulun halini, gören olmadı. Yoruldum dünyanın, sorunlarından. Gözlerden akarken, sel gibi yaşlar. Garibe umuttur, hayaller düşler. Yoksula yastıktır, buz gibi taşlar. Yoruldum dünyanın, durumlarından. Velhasıl ömür hep, böyle bitiyor. Zulüm olan yerde, tuzda kokuyor. Virane gönüllerde, baykuş ötüyor. Yoruldum dünyaya, kananlarından. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |