Metruk hanesi zalimin, lenduha gölgeler hüznü peşkeş çeken ve işte muadiliyim göğün münazarada geçiyor ömrüm iç sesimle, Rabbimle bazen heceliyorum o tek heceyi bazen hicap yüklüyorum Aşk’a…

Ah, içimin hicranı ve zinhar yalan yalnız ve kimsesiz olduğum.

Kumaşım kadifeden tenim de tinim de
Malulen ölü hayallerim
Yeniden örüyorum ömrü
Yeniden görüyorum önümü
Yeniden düşüyorum ve kalkacağımın da bilincinde
Sırtımı yasladığım dağım, çınarım, Rabbim.

Kuşluk vakti elimde çay
Demindeyim akşamın
Geceyi kucaklayacak olmanın özlemi
Hasret duyduğum kalemim
Haset olan kimse görmediğim
Tüten dumanı yüreğimin
O yürek iklimi ki:
Meczup kimliğim de gözümü sakınmadan yaşadığım
Bir türkünün eşliğinde
Ve içimde ezgiler ezilen yüreğimin de altında saklı
O cennet ki
Muadili olduğum ve müdavimi
İklimlerin feraseti

Yürek yangını benimki
Aşkın da kimliği ve coşkusu
Özlemin dokunulmazlığında gözümse saatte
Günse devinen
Geceler ve de sözcükler devrilen
Şerefimle yaşamanın da verdiği bir öz güven
Işığım sönmeden
Yakacağım da tüm lambaları
Yakardığım Rabbim peşinde olduğumsa kolluk kuvvetleri
Gönlümün küpeştesi
En çok mazlumları çocukları sevdiğim

Sarıklı sözcüklerden ördüğüm kehanet
Örgün olmayan bir hayat okulu:
Eğitim ve gelişim odaklı bir beşerim
Hakkın yoluna baş koyduğum
Arzı endam eden gece ve hüsran
Kalıbımı bastığım doğruluk ve doğrularım
İki noktanın birleştiği düzlem
Bir noktadan diğerine sektiğim
Üç noktalı müzmin duygularım ve ruhum

Bazen bir ayraç sezilerim
İmleci sevginin
Bayrağımla coştuğum
En önde saf tuttuğum ülkem, ülküm ve aşkım
Öykündüğüm içimdeki yetim çocuk
Başımı elbet sevecektir yüce Peygamberim
Ve işte tek insan örnek aldığım
Rabbimin en sevgilisi kul olmanın verdiği arzu ve coşku ile
Koştuğum kıblem
Yattığım kabrim

Dünya zaman zaman dönse de cehenneme
İçimde saklı cenneti ihlal edemeyecek elbet hiçbir canlı
Ne münafık rüzgârlar
Ne de kulağı olan duvarlar
İnsan sevgim peşinen
Nihayetinde yolumu tamamladığım
Mademki endamlıdır sevgim benim en çok Rabbimi sevdiğim
Bir nebze de olsa sevmek ne güzelmiş kendimi
Bir dünya ise müzmin ruhumun muhalif olduğu
Bir evrense iki yakamın bir araya gelmediği
Çörekotu ile şereflendi hanem
Rüzgârım yüreğim ve içimde saklı matem

Arz ettiğim talep edilmesem de
Yansız sevdim seveli kâinatı
Yaşaran ve yeşeren gözlerim: aşk nasıl ki
Kıymete bindi Rabbimin gözünde
Şüheda dünüm ne ki anda saklı
Mevcudiyetimle koştuğum yarınlar ve umut
Elbet devir teslim töreni ruhumun
Geceyi de mesken bilip
Aydınlığım inancım
Şiarımsa ışığım ve İlahi Aşkım:
Kozamda saklı
Tek kozumsa sevmekle ilintili
Bir meczup tedirginliği ile
Dolup taştığım sevgi
Nasıl ki taşıyacak beni İlahi Ateşe…