ÇOÇUKLARIMIZ II.
Yarınları sizlere, emanet eyledik biz.
Ahlak, edepli olun, Can, Mete, İlay, Yeliz. Dünya denen çok çirkin, medeniyet çok galiz. Biz size emanetiz, ışık saçın uşaklar. Bilinmez bir haldeler, yeni yetme çocuklar. Oysa eksiğiniz yok, gelenek, töre hariç. Bilgi ve ilim kayıp, geri kalan koca hiç. Bu böyle gitmez böyle, başta kalmadı bilinç. Biz size emanetiz, doğru olsun amaçlar. Düşmesin endişeye, yeni yetme çocuklar. Teknoloji çağında, dedeler unutuldu. Fatihler’in yerine, Coniler örnek oldu. Ne amaç var ne gaye, bilinmez yol tutuldu. Biz size emanetiz, kırılmaz sağlam faylar. Hiç bitmesin hayaller, yeni yetme çocuklar. Yüreğiniz elmastır, işlenecek cevahir. İşlenirse güzelce, olacaktır çok mahir. Biz sahip çıkmalıyız, dünya sizindir ahir. Biz size emanetiz, birlik olsun alaylar. Bir fetret devrindeler, yeni yetme çocuklar. Dadaşım sizi sever, bu çağ bilgi çağıdır. Belki acı söyleriz, bunlar yürek yağıdır. Siz içinde mücevher, bizler yüce dağıdır. Biz size emanetiz, geçecektir bu haylar. Bir bilinmez boşlukta, yeni yetme çocuklar. 03.03.2022 Muammer KARS |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi içtenlikle KUTLUYORUM...