Yaralı Yaralı Sinem Yaralı
Açmadı bağının gülü maralı
Şu insafsız nefsim olmaz oralı
Keşke toprak gibi tevazu olsam
*
Ekse her bir gelen biçse hasadın
Kudretten bilen se tırpanım masadım
Her kulun gönlünden alsam taşısını
Ateşini söndüren pınarı olsam
*
Kaçmasa uçarak kuşlar üstümden
Bu nefsim aleme fesat saç masa
Dilim her sine ya yara açmasa
Her kulun sevinci umudu olsam
*
Uykularım kaçsa kalksam seher de
Tutuş sa çırası sevdanın Serde
Ya Allah Ya Mevla Kerim perverde
Aşk ile zikreden Bir kulun olsam
*
Bırakma...Allah’ım Kemterin mahzun
Derdime sendedir şifalı Efsun
Sen ki Kerim olan yezdanı haksın
Lütfetsen tabib’im çare mi bulsam
*
Yükseltir arşına ayrılık ahım
Çok ağlattın Güldür çileyi bahtım
Ben sana aşıktım Su gibi aktım
Hüzün unvanını geçen kul olsam
*
Ümit kesme yetim hak mevlam Kerim
Estirir isterse lütuf rüzgarın
Bakarsın senin de açar güllerin
Rabb’inin sadık bir Has Kulu olsan

1.12.1996
Mustafa Çoban
Taş kaşık Sakarya