Başaramadım
Baykuşlar ötüyor, duman tütüyor
Dünya denen handa iman bitiyor Kimi aşıklara zaman yetiyor Sensiz alışmayı başaramadım Tarayayım dedim o saçlarını Arayayım dedim o suçlarını Göstermedin ki hiç avuçlarını Sensiz çalışmayı başaramadım Tutayım demiştim senin elini Okşayayım dedim saçın telini Bırakıp da gittin ansız delini Düşte buluşmayı başaramadım Kar yağdı her gece sarp dağlarıma Çığ düştü patikalı yollarıma Birini alamadım kollarıma Sensiz gülüşmeyi başaramadım Dertlerimi hergün içime attım Mutluluktan uzak, acıyı tattım Sevgine susadım aç susuz yattım Sensiz bölüşmeyi başaramadım Yakuphan Kılınç Not: Hayal ürünüdür. |
Gözüm yoktur kimselerin malında
Ne de sofrasında yenen balında
Varlığım yokluğum kendi dalında
Tasmalı değilim ben bağımsızım
Gerekçesiz şiir yazmam kimseye
Kimse alınmasın her kelimeye
Sevdiğim insanlar hiç gerilmeye
Tasmalı değilim ben bağımsızım
Sevdiğim insanları yermedim hiç
Gidipte polislere vermedim hiç
Taşlayıp saldırıp da germedim hiç
Tasmalı değilim ben bağımsızım
Başımın üstünde taşırım kul'u
Fark etmez mezhebi ırkı ve dili
Yakuphan bırakmaz onurlu eli
Tasmalı değilim ben bağımsızım
Yakuphan Kılınç
Not: Birisinin evine misafirliğe gittim evinin içinden ses çıktı, emin değilim gözümle görmedim belki ses üst kattan geldi. Şiire ordan esinlenerek girdim ve bir çok kesimi şiire aldım.