Metaverse- Esaretten EsareteHayatın anlamını sorgulamaya hangi ömür yeter Platon’un ömrü yetmiş mi ki Benim ömrüm yetsin ‘Bir mağaranın duvarına dönük bir şekilde Zincirlenmiş insanlar Sadece çıkış kapısından Duvara yansıyan gölgelerin gerçekliğine inanırlarmış’ fikrinin Bazılarının tuhafına gitmesi tuhafıma gider Bir gün içlerinden biri kırarak bu zinciri Görse gerçek dünyayı O ana kadar gördüklerinin hepsinin Birer yalan olduğunu anlayacaktır Hiç tereddüt etmeden Bu yaşamdan sonra Ecelle başlayan Başka bir âlem olduğunu biliyorum Yaptığım zerre miktarı her şeyin kayıtlı olduğunu da Şeksiz şüphesiz ‘Universe’ten ‘metaverse’e yolculuk eden insan Özgürleştim diye haykırarak Mağaradaki zincirlerinden kurtulduğunu sanırken Kendi rızasıyla koşa koşa binlerce yeni zincire bağlanır Kıpırdamamak ve hiç nefes almamak üzere Yaşamasının bir amacı olmalı insanın Amacın yapışmadığı yerleri zincirler kaplar Üzerinde çıktığı mağaradakinden daha çok zincir kaplı iken Tekrar geri dönse kurtulduğu mağaraya Söylediklerine kim inanır Gerçeğinden ve organiğinden çoktan uzaklaştırılmış Sanal bir dünyanın kölesi olan beşer Zincirlerini kırarak Kişisel bir krallığa geçiyorum diye düşünür. Oysa aklı bu kadar kelepçeye bağlı iken Anne ve baba hatırını bilmeyen Geçmişiyle tüm bağlarını koparmış Öz bakımını yapmaktan aciz zavallı bedenler Bu krallıkta sınırsızlığa ne kadar ulaşabilir Artırılmış bir gerçeklik içinde Sanal bu mutluluğun ve anlam(sızlık) dünyasının tam ortasına Hapsolmak bu olsa gerek Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay) |
ders ve vefa vardı,
sevgi ve özlem vardı,
çok acıklı ve akıcı, anlamlıydı,kutluyorum Üstadım
Dua ve selamlarımla.