MED-CEZİR 2Yürek suskun ve üşümüş, Sanki zemheride, Gönlün iklimi. Sarı’dan kahverengi’ye dönen hüzünler, Rüzgarların kanatlarında. Gün dönümünde gönül, Sanki,kara kışa. Uzayıp gidiyor yine gölgeler, Sesler,seslere karışıyor haykırışlar da. Aşk ve acılar kutsanıyor, Ayrılıklar da... Yaprak,yaprak düşüyor kelimeler, Hasretle yanıp, Yarım kalmış cümlelere, Ve şiirler doğuyor, Yarım kalan sevgiler üzerine. Bekle yüreğim, Dur bekle... Güneş yeniden doğacak nasılsa. Tohum tohum, Yeniden ekeceksin umutları, Bahar yine düşecek gönül otağına. Yine, Sende açacak gönül çiçekleri, Lale,sümbül,yasemen, Dolduracaksın sevdanın kucağına. Ve aşk, Yeniden sızacak kalbinin boşluğuna. Yeniden, Kendinden vazgeçeceksin, Aşık olduğunda. Sonra ; Sonra,belki yine Yarım kalacak ümitler. Düşünecek... Düşleyeceksin. Düşlerinde ; Gündoğumlarını seyredeceksin, Denizin koynunda,çingene vapurunda ! Savrulup gidecek düşlerin, Hayal rüzgarlarının kanatlarında ! Sıkışıp kalacaksın, Düşlerinle,ümitlerin arasında. * Tuğal KÖSEMEN 22.Şubat.2022 |