SEBEBİ SENSİN
Boşuna üzülme, boşuna yanma.
Kırılan kalbimin sebebi sensin. Şu gönül sakın ha, unutur sanma. Kırılan kalbimin sebebi sensin. Beni hep dağdan, dağlara attın. Sevdan okuyla, kalbimi yaktın. Beni’ de çaresiz, dertlere saldın. Kırılan kalbimin sebebi sensin. Gül açan bağımı, çöle döndürdün. Gözümde parlayan, nuru söndürdün. Sonunda’ da beni, ölmeden öldürdün. Kırılan kalbimin, sebebi sensin. Ne yaparsan yap, şu kalbim senin. Kızgın çöllerde, yansa’ da tenim. Kaderde yazılmış, seninle sonum. Kırılan kalbimin, sebebi sensin. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |