BEN BİR KÜÇÜK GONCA İDİM
BEN BİR KÜÇÜK GONCA İDİM
Ben bir küçük gonca idim Açam dedim açamadım Nice ayaz boran yedim Kaçam dedim kaçamadım Kopup düştüm gül dalından Ayrılmadım Hak yolundan Şu zalim gurbet elinden Göçem dedim göçemedim Kırık gönüllere akıp Hoşgörü tohumu ekip Aşkın kanadını takıp Uçam dedim uçamadım Rızık alnın pişmesidir Terin yere düşmesidir Aşk bir nasip çeşmesidir İçem dedim içemedim Ataş düştü can özüme Hoş geldi dünya gözüme Sevgi ekip yeryüzüne Biçem dedim biçemedim Toprağa serdim postumu Toprakla örttüm üstümü Mal mı yoksa Hak dostu mu? Seçem dedim seçemedim Nurgül’üm der son nefesten Uçmadan şu can kafesten Ölmeden öldürüp nefsten Geçem dedim geçemedim Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ.. |
Saygı ve selamlarımla