Ege’ninYılmaz Fırat’ına kıydılar
gözden uzak bir pusuda
ölüm saçtı alçaklar, çirkin adamın eliyle…
Ahh dedi bıçak saplanırken ahh..
bıçaklığından utandı...
Gülüşünde durdu zaman.
Nefes yoruldu /
Can kesildi /
Anam dedi oğul dayandı toprağa,
toprak, öptü yaralarını
oğul direndi.
Ömrünün baharıydı henüz
solmamıştı yüzünde gülmeleri.

Fenafil vatandı
Yirmiikisinde daha...
kavi delikanlı,
Gözünün ucunda sevgili hayali,
Saçlarında anasının şefkati
Vuruldu Memleket yureginden
Vuruldu istikbal büyüttüğü yerden
Kaç asır geçti dakikalar içinde
kanında bekleyişin kaç sancısı
Dizine yaslandığı mazisi verdi gayretini
Duyulmadı sesi
Geçit vermedi yollar.
Vay ki gücü yetmedi ölüme.

Yıldızlar döktü yüzünü
Dünya söndü gözünde
söz bitti, ses gitti
başucundan kayboldu yüzler
karardı gökyüzü
Canını üşüten Şubat dindi gülüşünde.
Ertelenmiş sözler, buruk bir veda kaldı dilinde.

Ahh Fırat; Bir türküye yaslanıp kahretmek;
Kahredip de ölmemek düşmedi ki payına..
"Bak bulutlar geçiyor üstünden kaldır başını
al, mendilim sende kalsın... sil yaşını”
Memleket, sevdana yürek gerek
Memleket sevdana Fırat gerek.