KÖRKÜTÜK AŞK!
Çiçeklerin tanrıçası flora
Yine eskisi gibi esintilerinle estim Sürüklendim uzaklardan hasret kaldım Issız vadilerin ışıltılı güneşine Tüm hücrelerimle gülüşüne. Hadi gülümse! Çöl susuzluğumu doyursun gülüşlerin Vadilerde yankılansın sesin Şenlensin gönül sofram. Öyle bir gülümse ki… Dünyalar benim olsun Açan çiçekler dursun Eşlik etsin gülüşüne Yaralı bitkinliğime Şifa niyetine dokunsun İnlesin bestekâr! Bir zamanlar olduğu gibi Yine... Esintisiyle gülüşlerin dinletisinde Bak nasılda sakin sessizler Arı vızıltısı dahi yok... Bal kapağı örtüsüyle Yapraklarında çiçeklerin. Ruhlarıyla dem alırlarmış öğrendim Hoş kokularının güzelini soluyarak İlhamınla açan çiçeklerden tat Gül rengi gamzelerine Damıttığım şiirlerim. Öpülesi bal özlü kadehlerin Ne hoşmuş kırmızısı al rengi Çöl yalnızlığı şavkıyla gözlerime Gizemiyle parıldayan Can suyum serapmış. İzdüşümü esintileriyle çırpınan kalbim Kayıp zamana mıhlanmış ey körkütük aşk! Can çekişir al damlalar dökülür Eşiğine kapaklanır öpücüğüm Aşk ölür. |
güzelliğe kir pas bulaştırmayalım dost.
Tebrikler âşk dolu yürek sesinize. Sonsuz saygılar...