Bende Memnun Oldum
Kırk yerden kırıldım nasıl anlatsam
Taş ile kırılan cam gibi işte... Şiire boyansam! Tadını tatsam Bardağa dökülen dem gibi işte ... Aldırma kafama ,başka boyutta ... Bazen aç ceylanda bazen de kurtta Bir elim hazinde! Biri umutta , Fillerle boğuşan çim gibi işte ... Kafiye dudağım! Redif dişimdir , Hayale kapılmak benim işimdir Bir garip görürsem devrilmişimdir ! Kökünden budanan çam gibi işte... Efkârda pilotum! Aşkta semazen Kuş olur göğünde uçarım bazen Arada Ruhsat’i arada Neyzen... Bazen de kendimim gam gibi işte ... Bir yürek yangını! Şükrediyorum Sevdada en masum küldür diyorum Buluttan damlayıp dökülüyorum Başlardan serpilen sim gibi işte ... Bilirim derdini sessiz harflerin Efkarı yamandır gülüşü derin , Ne vakit şiire değse ellerin Başımda rüzgarlar sam gibi işte.. Ah şu hayaller !Hayaller işte... Ter döker yokuşta uçar inişte , Bedenim grevde ruh direnişte; Umudum bakidir! Tüm gibi işte . Sevgidir silahım saygı kurşunum Eleğim kalemdir harflerse unum Sen memnun olduysan bende memnunum AŞK ile severim "MİM"...."gibi işte ... İbrahim Sezgin |