Şiirimde geçen;

‘Duydum da öykünü, kafam karışık
Olur mu bir çiçek kendine âşık?

dizelerinde geçen hikâyeyi detaylı olarak açıklamak istedim.

‘Efsaneye göre Narkissos, dünyanın en yakışıklı erkeğiymiş. Onu bir defa gören dillere destan güzelliği karşısında büyülenip ne yapacağını bilemezmiş. Onu tanıyan her kız ona delilercesine âşıkmış. Fakat Narkissos hiçbirine yüz vermiyor, hiçbirini kendine layık görmüyormuş. Dağlarda ve mağaralarda yaşayan güzeller güzeli Ekho da Narkissos’un bu şanından haberdarmış. Fakat onu bir kere bile görmemiş. Hiç ummadığı anda bir gün Narkissos ile karşılaşmış. O da tıpkı diğer kızlar gibi ilk görüşte Narkissos’a âşık olmuş. Günlerce ona kendini göstermeden çevresinde deli divane dolanmış. En sonunda dayanamayarak aşkını ilan etmeye karar vermiş. Fakat Ekho konuşamıyormuş. O sadece kendisine söylenen sözleri tekrar ederek düşüncelerini dile getirebiliyormuş. Eğer Narkissos beni gördüğünde bana güzel sözler söylerse ben de onları tekrar ederek ona olan aşkımı dile getirebilirim diye düşünmüş. Ve cesaretini toplayarak Narkissos’un karşısına çıkmaya karar vermiş.

Narkissos bir gün gezerken bir mağaraya gelmiş ve “Kimse var mı burada?” diye seslenmiş. Bunu duyan Ekho hemen söylediği son kelimeyi tekrarlayarak “Burada.” diye cevap vermiş. Narkissos sesin sahibini merak ederek onu yanına çağırmış. Ekho, gizlendiği kayalıkların arkasından çıkarak kendini göstermiş. Narkissos, Ekho’nun güzelliği karşısında tepkisiz kalmış ve tıpkı diğer kızlara yaptığı gibi ona da yüz vermemiş. Bunu gören Ekho üzüntüsünden ne yapacağını bilemez halde oradan uzaklaşmış. Aşkından ne yemek yemiş, ne bir damla su içmiş. Günleri bu şekilde geçmiş. En sonunda eriyip gitmiş. Kendisinden geriye sadece sesi kalmış. Ne zaman birisi dağlara, taşlara doğru seslense tekrar etmiş. Acısını başkalarının sesiyle dile getirmiş. Kendisini bu hale getiren Narkissos için de “O da benim gibi sevsin ve o da benim gibi kavuşamasın.” diye ah etmiş.

Narkissos bir gün ormanda dolaşırken susamış. Etrafta su aramaya başlamış. Nihayet suyun sesini takip ederek berrak bir pınarın yanına gelmiş. Tam suyu içmek üzere pınara eğildiğinde sudaki yansımasını görmüş. Kendi güzelliğine o kadar hayran kalmış ki gözlerini yansımasından ayıramamış. Günlerini kendi yansımasına hayran hayran bakarak geçirmiş. Elini uzatmış dokunamamış, seslenmiş cevap alamamış. Çaresizce kendi yansımasına ulaşmaya çalışmış. Narsistliğiyle dillere destan olan Narkissos en sonunda kendisine âşık olmuş. Tıpkı Ekho’nun ah ettiği gibi sevmiş ama kavuşamamış. Öyle sevmiş ki kalbi en sonunda aşkına dayanamamış. Yansımasını seyrettiği yerde üzüntüler içinde ölmüş.

Narkissos’u bilen, duyan herkes onu konuşur olmuş. Öldüğünü biliyorlarmış ama cesedini ne bir gören ne de bir duyan varmış. Merakla yansımasını seyrettiği yere gitmişler. Öldüğü gün tam da yansımasını seyrettiği yerde mis kokulu bir çiçek açmış. Herkes o çiçeği Narkissos bilmiş, öyle seslenmiş. Böylece o muhteşem çiçek olan nergis imkânsız aşkın, sevip de kavuşamamanın ve kendi ölümüne yol açabilecek kadar güzel olmanın sembolü olmuş. Elbette zaman zaman narsistliği ima etmek için alanlar olsa da genellikle derin anlamlar içeren bir aşkın elçiliğini yapmıştır. Sözlerin ve gözlerin dile getirmekten çekindiği duyguların bir nebze de olsa tercümanı olmuştur.’

…Ahmet Kara üstadıma ithafen

Serpilince rengin beyaz ve sarı
Yüreğim hissetti gelen baharı
Bahtiyar gönlümü attım dışarı
Neşe huzur saçan nergis çiçeği

Rayihan yayılıp kaplarken arşı
Dayanırsın bunca soğuğa karşı
Çiçekler kıskansın karışsın çarşı
Lodos ile uçan nergis çiçeği

Hüsnün gözlerime sanki ciladır
Yaydığın kokular miskten evladır
Zehrin kendin için neden beladır?
Can evimde açan nergis çiçeği

Yaprağı soğana söyle yapışık!
Duydum da öykünü, kafam karışık
Olur mu bir çiçek kendine âşık?
Bozulmasın façan nergis çiçeği

Arılar özünden nektarın yalar
Kendini beğenen gaflete dalar
Azrail senin de kapını çalar
Tutuşmasın paçan nergis çiçeği

İman şartı gibi altışar adet
Taç yaprağın daim eder şehadet
Bulurum yanında bil ki saadet
Tefekkürü açan nergis çiçeği

Seğmenoğlu söyle nesi olağan?
Bunca güzelliği saklarken soğan
Anne şefkatinde bir yenidoğan
Her hücreme kaçan nergis çiçeği

Seğmenoğlu (Dr.Osman Akçay)


Usta kalemlerden:

Arıya kaynaksın deva dertlere............Nurettin GÜLBEY
Kötüye de hayat ilaç mertlere
Yara merhemisin ol namertlere
Oldun güle koçan nergis çiçeği

Gönlümüzde koku miski amberdi......Ahmet KARA
Sevenlere sundum aşka haberdi
Seninle baharlar ömre değerdi
Dağlarımda açan nergis çiçeği