MUJGANLARIN KUM FIRTINASI
bir gözü ağlattın şimdi
bir közü söndürdün birazdan müntehire yeltenir müjganların kum fırtınası bir gonca kırılıp düşer tutunduğu yerinden deniz yanar kara donar açık ara utanır kimliğinden ah nasıl da yaşanır sensiz ? sevgisiz ezgi’ siz nasılda yaşanır ? sesler cırtlak şimdi aynalar çatlak eminim dalacak karabatak dil tutulacak benzin solacak parmakların saçlarını yolacak serpilmeyi bilir misin ? bilir misin öpüşün kıvılcımlarını ? soluğumuzun icmali krater ağzı düşer çığ taneleri tenimize bazı bazı bazılarına göre külliyen sağırız bazılarına göre ise kahır belli ki mahir çıraktan öğrendi el üstünde yürümesini gecenin izbesinde bir masum resim ben ne derim sen ne dersin |