SEN EN YAKIN UZAĞIMSIN
sen unut dememeliydin bana
bende sükût etmemeliydim nakıs kalışımız nasıl da yara aldı bilinmez bu imkânsızlığı sen ektin yüreğime uçurumun eşiğindeyim daha ileri gidemem gördüğümüz düşlere esaretin resmini çiziyoruz sevdamız şems tutulması edamız ise mevsim maskarası çıkmaz sokakların korunda tükeniyor sevinçler dipsiz kuyulara baş kaldırıyor ütopya serzenişler şimdi sorumluluk zamanı çoktan dökmüş yapraklarını otantik gülüşler kırlangıç vaveylaları yok artık bozacı bağırmaları da sen en yakın uzağımsın en izbe aydınlığım sanadır maruzatım ruhsatım gözlerinin demindedir |