“ ö.ç.m “ den TabloEntel bir adam, Racona uygun, ceylan sakallı Zengin, sanat aşığı, Resim hastası… Çerçevesiz bir tablo satın alır Bayağı pahalı… Koyar masanın ortasına Çekilir odasına Derken küçük kızı gelir _ Baba, bak! Ne yaptım? der. Baba ne görsün? Neredeyse kafayı yer. Küçük kız tablodan kutu yapmamış mı? Babacığının paralarını çöpe atmamış mı? Kızacak gibi olur, ama İş işten geçmiştir artık Kızının başını okşar ve: _ Ama kızım, bu kutu boş! der. _Nasıl olur babacığım? İyi bak! Nasıl göremezsin? İçine öpücüklerimi doldurmuştum. Senin için… Adnan Ünal “ ö.ç.m “ |
İçine öpücüklerimi doldurmuştum.
Senin için… "
Bir yerlerde bir şey öğretmişlerdi. Adını unuttum şimdi, bilmiyorum. Ama hem eser deniyor hem de pusula diye söylemişlerdi. Ya ben bu ö.ç.m'yi burdan görürüm ya da kendim ad veririm artık. Seyir kalem.
Sevgimle.