Özledim Doksanlı Yılları
Zaman
Nasıl geçti, geçiyor Daha otuzbeş yaşımda iken Şimdi/den Özledim doksan’lı yılları... Ne güzeldi o yıllar Oyunlar oynardık sokaklarda Saklambaç, körebe, sek sek, misket Ve bir çok daha Özledim doksan’lı yılları... Cep telefonumuz, bilgisayarımız yoktu Kimimiz mutlu, kimimiz mutsuzdu Ama Yarım ekmeğimiz de olsa paylaşmasını bilirdik Özledim doksan’lı yılları... Kavga bile etsek Polis falan gelmez, on onbeş dakika’ya barışırdık Birbirimize kin, nefret duymazdık İçimizde arkadaşlık sevgisi vardı Özledim doksan’lı yılları... Hayat çok güzeldi Komşuluk diye bir kavram vardı Bahçe kapılarda Tatlı dedeler, tonton nineler vardı Özledim doksan’lı yılları... Şiir: Fuat İNCİR |