Üç şiircik üçü de birbirinden çiçek
hikayeleri kendi içlerinde saklı
maariflik benden ariflik sizden
yorum bekliyorum hepinizden

kim hangisini beğeniyor veya
beğenmiyorsa favori demeyin de
ne derseniz değin isterse sövün

1-
mor şafakların al yanaklı kadını
sana kadın sana sevgilim demiyorum
aç kalbinin kulağını duy bak ne diyorum
seni şairliğimin yedi duygu iklimimin
tüm kadınların ecesi sultanı ilan ediyorum
öyle ki bu andan itibaren ben de
hükümranlığına tabi oluyorum
sen ki nice güneşler doğuran
1993 / Elazığ


2-
sen duygu iklmimde bir şafaksın
akdeniz mehtabı ardahan lavaşınca aksın
inanmayan sana gönül gözüyle baksın
ne melek ne perisin sen özlem insansın
2006 / Antalya


3-
sevgilim aya çıkıp hatırını sorayım
yıldızlara uzanıp gözlerin burcunu dereyim
gün görmedik el değmedik güller sunayım
sevgilim sen bana ne vereceksin haydı göreyim
1992 / elazığ


öz eleştiri

ben bu ufuklara eremiyorum
erip şafak gülleri deremiyorum
derip okuruma bi şey veremiyorum
kör olası gözüm bunca kuş var iken
alaca kargadan başkasını göremiyorum

mustafa