BOŞ ÇERÇEVE
Gönülden gönül’ e, uzayan yollar.
Alırda beni, sana götürür. Hasretle bakarken, buğulu gözler. Aşk ateşiyle, yaşlar akıtır. Deryada vurgun, yemiş gibiyim. Hem divaneyim, hem’ de deliyim. Suçumsa seni, seven biriyim. Aşk hançerini, kalbe batırır. Dizlerde derman yok, gidemem yâre. Gurbet bana zindandır, uzakta sıla . Dermansız dertteyim, derinde yara. Aşkın beni bilinmez, yere götürür. Anlatılmaz bir derde, düşürdü aşkın. Sen gittin boş kaldı, şu gönül köşküm. Sensiz bak çilelerle, hep dolup taştım. Beni her gün boş, çerçeveye bakıtır. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |