ŞU GÖNÜL
Kemanın inleyen, ince telinde.
Çalan name gibi. sızlar şu gönül. Ürperten, üşüten, seher yelinde. Bi çare kıvranıp, durur şu gönül. Kayan yıldız gibi, çaresiz düşer. Aşkın ateşinde, nar olup pişer. Bazen volkan olup, alevler saçar. Kendini taşlara, vurur şu gönül. Anlatmak çok zor, aşkı sevdayı, Şu gönül şaşırır inan, yılı ve ayı. Aşk dediğin dibi, görülmez kuyu. Halden hale girip, durur şu gönül. Dalında kuruyan, bir gül misali. Hasreti anlatır şu, bülbülün dili. Yar’ sız kalan aşık, sanki bir ölü. Bitkin ve çaresiz, kalır şu gönül. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Yazan ellerinize sağlık.
Kutlarım şairim.
Selamlarımla.