DÜŞ
Ben bir gün yokuş inerken yer çekimine yenik düştüm
Kafamı kaldırıma çarptım, taşlarla öpüştüm. Dediler ki meczuptur her halde aklı düşmüş Büyüğü küçüğü, bana gülüşmüş Bilmediler ki biçare kaymış düşmüş Uyandığımda bir oh çektim, yastık yere düşmüş. Düşmemiş bedenim, gördüğüm Düş’müş… |