BİR KIRIK KALP

Kırık bir kalp yalnızlık kaldırımında
Rengârenk sevdalar içinde yapayalnız
Kimsesiz, sessiz…
Kırık adımlarla uzanırken sevdalara
Kaf dağından bir el uzanıp
Yakalar en derin yerinden kalbini
Hayat suyunda çimdirir
Rahatlatır önce ferahlatır
Yeniden huzura kavuşur
Yeni ufuklara açılır
Dolaşır gönül sevdasında deryaları

Nice kırık kalpler görür, taşlı dikenli yollarda
Hüzünle dönerken kendi kendine
Rengi hazan mevsimindedir.
Solup giden yapraklar isyanlardadır
Şirazesin yitirmiş benliği,
Kayıplara karışmıştır.

Bir deli rüzgâra esir olmuştur artık
Ne gönül sevdası kalmıştır
Ne de hüzün hazan mevsiminde
Paspas olmuştur serseri kaldırımlara.

Bir kırık kalp bir gönül burkuntusu
Hatıra kalmıştır yitip giden bu hayatta
Ne duyan olmuştur ne de hatırlayan
Her şey mecrasını bulmuştur.

13.11.2015