KANATLARIM KIRIKöyle kırık ki ! nereden nereye, öyle gerginim ki ! tutulmaz, öyle bir boşluğu doldururum… nereye gidiyorsun diyorum, bir atlası var mı ? bir konumu ya da çografyası ? yok! yok! konumsuz… cevapsız çınlama kalıyor, kulaklarımda öyle saatlerce, düşlüyorum, kalanlar, gidenler, ya da ellerimden kayıp gidenler, çarşaf silkeliyorum, kalanlar, elimdekilerin duruşları, öyle masum, öyle dingin, kimsesizliğin açık kapısı, ağrıyor çiğerim, duvarlarım, pul pul dökülüyor, çarpımlar, bölümler, arda kalanlar, ağrım büyür, belki de büyüttüm, kanatlarım kırık, derdim büyük, kim taşıyabilir ki ! taşıyacak kuvvetim kalmadı, kanatlarım kırık… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |