HERŞEY YALANMIŞ
Yalanmış hayatta, her şey yalanmış
Ardına düştüğüm şanlar yıkıldı Neyleyim şu yalan dünya tahtını İçimde saraylar hanlar yıkıldı Ömür duvarından her gelen günüm Eksiltti bir taşı, tek, tek ördüğüm Çözemediğim şu hayat kördüğüm Olur dediğim şu zanlar yıkıldı Yaş otuz beşinde baktım geriye Okudum hayatı niçindir diye Yaşadığım neden doğduğum niye Ümit bağladığım anlar yıkıldı Meğerse boş imiş hayat boş imiş Kim var avunduğum say sarhoş imiş Boşuna çabala boşa koş imiş Güvendiğim taraf yanlar yıkıldı Sonunda her imtihanı kaybettim Saray saltanat taht hanı kaybettim Otuz beş yıllık bir anı kaybettim İçimde yüksel ilhanlar yıkıldı |
Her doğan yeni gün yeni bir umut.
Yıkıldı sandığın şeyleri unut.
Tövbe et, af dile yeniden başla .
Çalış ve şükreyle büyük bir aşkla.
deyiverdim affınıza sığınarak.Saygıyla.