Boş Yere
Başını ellerine alda düşün
Bağlara fırtına vurunca ağlasın Ağlasın yapraklar dökülen güllere Kar yağmışsa güvendiği dağlara Dallar solan yapraklara ağlasın Arkadan itince dostların... Sen ise bu uçuruma düşünce ağla Pişman oldun şimdi doğduğuna Bin kere Boş yere doğdun çünkü çocuk Boş yere yaşadın Kahrolası şu dünyada Boş yere... Anla artık; ya sen beş para etmez birisin Yahut dostlukların on para etmez Bir fırtına vurunca savrulur her şey, Abuk sabuk düşünceler gibi Yaprak dökülür dostların dağılır. Hani bir ömür kazandığını götürsen pazara... Yarın... Dostlukların Beş para etmez ellerinde kalır.... Götür mezara.... |