Kim bekler seni,
Gündüzün geceyi beklediği gibi.
Gece’nin Ay’ı,
Şafağın Güneş’i beklediği gibi.


Kim bekler seni,
Ağaçtaki çiçeğin baharı,
Yaprakların dökülmek için sonbaharı beklediği gibi.
Kim bekler seni,
Anlamsız her şeyin anlamını bulacağını sanır gibi.

Kim bekler seni,
Tutsak bir halkın özgürlüğünü elde edeceği günü beklediği gibi.
Kim bekler seni.
Hayatı boyunca kaybetmiş bir kumarbazın kazanacağı günü beklediği gibi.

Kim bekler seni,
Asla dönülmeyecek yollardan,
gidenin beklenildiği gibi.
Kim bekler seni,
Gecenin en karanlık saatinde beklenen otobüs gibi.

Kim bekler seni,
Sevginin sonsuza dek süreceğine inanır gibi.
Kim bekler seni,
Sevginin karşılık bulacağını sanır gibi.

Ben beklerim seni.
Bekliyorum ya işte.
Çık gel bir gece ansızın.
Umutlarım doğsun tıpkı bahar zamanı ağaçtaki çiçek gibi.
Sevgim sonsuza dek batmayacak bir güneş gibi diri kalsın ve kavursun bizi.
Dalgalansın ruhum senin karşında tıpkı delirmiş bir insan gibi.
Bekliyorum seni.
Ne olur çık gel ansızın.
Gelmeyeceksen söyle.
Umudum solmaya,
Sevgim sönmeye,
Ruhum dinginleşmeye başlıyor.

Gel artık.
Benim sokaklarımı kullan da gel.
Benim bulutlarımın üstünden geçsin uçağın.
Benim yollarımı kullansın otobüsün.
Benim şehrimin çiçekleri gülümsesin sana.
Benim kalbimin kapısı açılsın sana.

Gelmeyeceksen söyle ne olur.
Umutlanmasın kalbim.
Yaşamasın bu vücut on dakika daha boşu boşuna.
Atmasın bu kalp bir kez daha anlamsızca.
Görmesin bu gözler, seni görmeyeceklerse eğer.
Duymasın bu kulaklar senin sesini işitmeyeceklerse.
Tutmasın bu eller kimseyi, seninkileri tutmayacaklarsa.
Öpmesin bu dudaklar, seninkileri öpmeyeceklerse.
Güneş doğmasın bu şehir de, senin yüzünü ısıtmayacaksa eğer.
Ay çıkmasın geceleri ortaya, senin gecene eşlik etmeyecekse.

Ben bekliyorum, bekleyeceğim.