YORULDUMYoruldum artık asık suratlı , Memleketimi gördükçe muşmula yemiş gibi ekşiyor artık şiirim Neler oluyor ? hangi vampir emiyor geleceğimi mayası tutmuyor yaşamın Nehirinde boğulup denizinde batıyoruz Bu Dünya’nın şelalesinde yağmuru bekleyip dertleri iklimlere bölüyoruz artık tatile çıkarıyoruz ruhumuzu batıp çıkıyor güneşine elekten geçiriyoruz insanlarını gençliği boyadık bir güzel çamurlu bir geleceğe umutlarını sakladık kıyamete kadar ikiye böldük dünyayı kırıldı gönül dağlarının parçaları her bir parçasında bir kalbin anahtarı ve insanlık güzel görünen masum hayat ne için gelmiştin ki zaten Ruhunu teslim etmek için kaç yıl daha yaşaman gerek Güvercinlerin sayısı kadar bir mutluluk bir uçurtmaydı hayalimiz Gökkuşağı gibi rengârenk küf tutan bir yalnızlığı yaşatmak için yoruldum artık Ruhlar gezegeninin bir parçası olmak ağır gelir yüreğime Yoruldum hayat; rüzgarında tutunamayıp yaprak gibi düşürüyorsun artık karınca gibi çalışıp yuvama çekiliyorum ne bir dost kahvesi nede bir paşa çayı şekerimi çaldın tuzum hiç yok kokusu gelmiyor artık sevginin kondum penceremin dalına öyle seyrediyorum seni yağmur u beklerken kar mı yağsa artık zamanı durdurup çocuk olsa tüm şehir acıları kardan adam yapardık burnunada havuç takardık bir iki kalem ile gözünü oyup giydirirdik bütün dertleri üzerine Ne kar yağdı nede yağmur topladım valizini bu şiirin muşmula suratlı zaten kimler var ki kimler gelecek hangi dost omuzuna dokunup soracak halini git güle güle ey şiir yolun açık olsun Ayşe caniberk Gümüş kalpler |
Harika duygularla yazılmış şiirinizi beğeniyle okudum kaleminiz daim ve kayim olsun yüreğiniz dert görmesin tebrikler .