Büzürk makamı fecir ile kuşluk vaktinde
belkide var oluş sebebini
sımsıkı sarmamıştı bedenine elleri kışa yüzü sonbahara dönük ucuz mezatlarda satılmış olmalıydı bir kadın tanıdım duman aralığında anadan üryan iz düşümü yaşam kaygısında baldırı çıplak hayelleri yarına kalmış meçhul insanlar karmaşasında bir kadın tanıdım mevsiminden yaşardı habersizce flu renksiz yaşamı çarpışır şimşeklerle ne yağmur olup düşer yüreklere ne düşer meyvesini verir gönüllere bir kadın tanıdım sığdan daha sığdı ayaklar altında mavi denizin yeşil soluğunda özgürlüğün hudutları zorlanmış medcezirlerin var oluş tuzağında bir kadın tanıdım düşleri aydan daha uzakta kalan zirvelerde kar boran hayal kuran toprağa düştüğünde yaşam bulan varlığı beni arafta bırakan bir kadın tanıdım hem maktul hem faili mechul elleri istemsiz cansız uzunca zarif tetik parmaklarından düşerken haris ve de ne kadar da naif ahhh..be yüreğim...! suya vuran yüzü gümüşservi diye yüreği nasırlı ömrü bir fasıl diye saçları dalgalı güzel görünür diye ne diye sevdin bu güzeli büzürk makamı fecir ile kuşluk vaktinde |