YOKLUĞUN
Şu dağlara sesleniyorum yokluğun
Uğul uğul bakıyor heybetiyle Aklıma geliyor eteğinde solduğun Kesilmiş pınar hasretiyle Çiçeğini okşardım gözlerinin Zirvesinde görürsen izlerimin Şu dermanı kırık dizlerimin Hatırı yanar hasretiyle Bir güzeldi birden öte Saçtığın tohum gül bite Sevdan beni benden öte Öldürüyor gözleriyle Zamanda seni sayardım Günü güne senle katardım Dere tepe demez aşardım Aklımda ki son gecesiyle Buhranı şairin seferiydi O seferde aklında yiteniydi Beklide bu son hecesiydi Demişti kırık kalemiyle |