Can Neylesin Dünyayı
Gönül gözün görmezse hissetmezsin ziyayı
Sevgin ile doldurdum gönül denen deryayı Karanlık gecelerin beklenen sabahıydın Canda canan yok ise, can neylesin dünyayı Ey benim gülfidanım gönlümün ortancası Ey benim baharımın dört yapraklı yoncası Kalbime kor düşürür dinlendikçe o şarkı “Yeşil yaprak arası kırmızı gül goncası” Yorgun kalbim kabardı sözcükler dile geldi Yağmuru bekler iken hasretten çile geldi Neylersin ki bitmiyor şu gönlümün sevdası Gece uykusuz bülbül seherde güle geldi Her geceme düş oldu bu bendeki hüzün yar Yaza dayanmaz gülüm, ölüm belki güzün yar Bak yine efkârlandım sen aklıma düşünce Ayrılık kurşun gibi, özü yakar sözün yar Senin aşkın eylemiş kendine mürit beni Her isyanda ediyor yokluğun tehdit beni Nerde unuttum desem anında aklımdasın Ya gel sar şu gönlümü ya da bırak git beni 18.08.2008/Samsun İbrahim COŞAR |
Hocam okadar güzel dizelerki,bülbülün güle yaptığı serenat gibi....yüreğinize sağlık saygılar...