BEZ BEBEK ( EVCİLİK OYUNU)
BEZ BEBEK ( EVCİLİK OYUNU)
Sarı orlon ipinden örgülüydü saçları Yüzünde gamzeleri vardı bez bebeğimin Mor çiçekli pazenden fırfırlıydı uçları Robadan elbisesi dardı bez bebeğimin Kaneviçe ipinden işlemiştim kalem kaş Kök yeşil gözlerinden sanki iniyordu yaş Masası tahtadandı, iskemlesi kara taş Gül hatminin gölgesi yurdu bez bebeğimin Yün ile doldurmuştum topaç topaçtı yüzü Ak patiska üstünde zümrüt yeşildi gözü Senem Ayşe Sokakta geçerdi kışı yazı Toz topraktan dizleri kirdi bez bebeğimin Mutfağımı süslerdi renkli cam kırıkları Tuzlayıp terletirdim sahanda korukları Naylon ayakkabımdan yaptığım çarıkları Sorsanız söylerdi kaç türdü bez bebeğimin Kına taşını ezip ellerine sürerdim Sapsarı saçlarını itinayla örerdim Yorganını katlayıp başucuna dürerdim Bana verdiği neşe sırdı bez bebeğimin Mavi kum boncuğundan bir çift küpesi vardı Firuze bilekliği bileğini sarardı Beş dakika görmesem gözüm onu arardı Varlığı yârendi hem yârdı bez bebeğimin Okuldan döndüğümde kucağıma alırdım Gül hatminin dibinde hayallere dalardım Karanlık basana dek hep yanında kalırdım Sorarsanız adını Nur’du bez bebeğimin. Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ |
Varolun şairem sevgiler selamlar 🌹