VAH VAH
İnsanım diyerek gezen
Gafilin haline vah vah Düşüncesi beyin ezen Sefilin ilmine vah vah Közlü düşmez aşkı narı Savrulur kül yığınları Saltanatı bütün kârı Meftunun meyline vah vah Mürekkebi kalemine Şiir yazsam âlemine Erişilmez kelamına Rüzgârın seyrine vah vah Uçamayan kırlangıçlar Kırık kanat mıhtan haçlar Kulluğu hak kılan Beçler El öpen hayrına vah vah Çıkmaz sokak satıh talan Gül dökülmüş gazel alan Zehirlisin gezme yılan Sürüngen sırrına vah vah Annelerin kenti çöldür Ak alnına düşen teldir Yanıktır gözyaşı göldür Kefenin dengine vah vah Ozan rehber çatar ateş Yücelir, katar katar eş Duyulmaz vurulmazsa beş Dikenli diline vah vah. |
Suçluyu suçsuzdan ayırmayana
Mazlumu zalimden kayırmayana
Seni hakk yerine koyana vah vah
Dünyada zurnasın öttürünlere
Ardın sıra küfür ettirenlere
Cennetten huriler şettirenlere
Elçilik sıfatı giyene vah vah
Eski bir şiirimin iki kıtasıyla eşlik etmeye çalıştım ben de bu haraka hiciv dolu dizelerinize...
Tebrikler. Sonsuz saygılar...