HAL GİBİSİN
Tepelerden güneş doğar
Bahçelerde gül gibisin Deli gönül hoşnut olur Serinleten yel gibisin Ateş yanar duman tütmez Güller açar bülbül ötmez Hep kargaşa keder bitmez Hava çalan tel gibisin Gökler gürler dolu düşer Hâl tavır çok kafa şiş er Sıkıntı var yürek pişer Gözden akan sel gibisin Uzak durur yüze gülmez Merhamet yok kadir bilmez Dert yanmaya aman vermez Yüz vermeyen el gibisin Gözlerinden yağmur eler Kem sözlerin bağrım deler İş bulamaz boşa yeler Tuğlu kafa kel gibisin Osman diyor nasihat al Çiçek açmaz kurumuş dal Son baharda sarıyla kal Doğrulma yan bel gibisin Osman Aksoy |