Bir kuyunun en dibinde sensiz geçen günlerime ağıt
Yitikliğim ve yetimliğim
konuşsun bırakın ellerim katran kızılı zor dönüyor yelkovan akrebin kıskacında kaçıncı can verişim Bildiğimi unuttum bilmezden geldiğim her harfin kurban edildiğini bildikçe Neydi bu sitem neydi kuyu en derin körlüğüme mühür basan Ah yetimliğim yüreğimi bölük bölük sürdün cepheye ki meteliğe kurşun atmayı bilirdim en çok Yitikliğime ne demeli elimden tutmadığına kızıp ufka doğru attığım her adımda bir harf feda ettim Şimdi konuşmaya lâl dilimle en dibindeyim harfsizliğimin Aşk olsun! H. |
en acı kimsesizlik
umut olmayan gün
ümitsiz gelecek
yüreğinize sağlık