Bulmak için gönlümdeki ışığı,
Sinalar’ı aştım,
Everestler’den taştım ben.
Bağrım çıplak, yalın ayak dolaştım,
Buzdan yokuşları, közden kışları.
Şu dünya labirentinin
Bendim en sönük aşığı.
Geceleri, o geç saatlerde
Damlalar damlara düşerken delice
Fırtına dilinde ıslık,
Islak kirpiklerde oluk olup
Deli deli ağladım.
Göklerde yankılandı nice
Koyu katran intizârım.

Yıllarca kalp kapılarının tokmağına,
Kara, kapkara tüller bağladım.
Yüreğimde soldu tonlarca sevda,
Tonlarca sevda kaldı yarım.
Hüznümden büzüldü kardelenler
Kum gibi savruldum çöllerde
Adım çılgına çıktı dillerde.
Kardan adama dönmüştüm adeta
Dipsiz, acı göllerde.
Kaç yanardağ eder efkârım?!.

Altın kanatlı zarif kelebeğim,
Teşrif ettin de cemre gibi
Tülden ince gönlüme,
Bahara erdi nihayet duygularım.
Ben senim şimdi, gül sen;
Ben şenim şimdi, bülbül şen.
Sensin son kararım…

*****
(21/05/2001 tarihli Suluova’nın Sesi Gazetesinde “Özlenen Bahar” ismiyle yayınlanmıştır; yıl:41; sayı:4208)
*****
(İlk yazılış tarihi: 1996)
(İlk düzenleme tarihi: 08/05/2001)
(Son tashih zamanı: 25/12/2021, 19:12; Şeker Toki-2, Kocasinan, Kayseri)