İçimizdeki Dramlar
Ateş olan yüz teni gizler mi
Kendini ilk karşılamada akşamın Yorgunluğu uyanık gözlerde belli Doğan her çocuk fukaralığın anasıysa Hasbihal ediyorsa Urfa toprağı hiç Olmadığı kadar bakıma muhtaçsa Düne kardeş tohumuyla Merhaba diyerek mideyi bugüne Taşıyanlara uyku bir o kadar Rahatlık sunsada siz zengin aile Reisleri garibimin ahı tükenmez Dramını unutmaya aldanmışsa Hayat bir çift söz söylemek gerekse Güzel günleri düşlesek kamyonet Sesleri olmasa uyku ile uyanıklık Arası Tutulmalar az olsa müsaitlik Sunmasa çekmese dünyanın aydın Gibi görünen bir o kadar bitmişliğini Anlatan el kremler değmeden Kurutulan evlatlar hiç ağlamasa Belki gözlerde yaş dudakta Yaşlık mülkün olmazdı sanırım İbrahim KANDAMAR 04.07.2011 |