Kendi(m) kendime
Kendime ihanet etmem
Manidâr değilim belki lâkin, hüküm böyle fanidârım sevgim sonsuz, nefretim sonsuz velâkin, ne sevgim O’nsuz ne de nefretim O’nsuz üç günlük ömrümün ikisi çoktan bitmiş iç çekiyorum iç! Hislerim bana has olduğu kadar da hassas yani, yok olmadan varlığa yer bulmuş şairim kendime ihanet etmem başkasına hiç Gümüşhanlı’yım muhkemdir duvarlarımda ki kerpiç beni anla(ya)maz veledi zina, bir piç |