Gözü açtım kapadım çocukluğumdu demin
bu hayat kendisi sırat anlayana yemin

Geçmek zor kimine, kimine atlayıp zıplayarak
Yaşadıkça öldüm dersin mal mülk toplayarak

Omuzlarımda elli yılın biriken kelamsız yükü
Elime kalemi aldığımda başladı asıl öykü

Okudukça ağırlaştı kalem yazdıkça hafifledi
Sırat-ı Müstakimde doğrulardan söyledi

Oysa görmeseydim kafa gömük olsaydı kuma
Sustuğum meselelerin vebali kızıma oğluma

Bu öykü yeni ama dedemin bana mirası
Kalemi bilirim lakin yalan kimin ihtirası

Benden de sana kalacak oğlum bu tereke
Bir ucu umut bir ucu gaflet, ha gayret çeke çeke

Senin kavgan cehaletle umut yok demeyeceksin
Okuyarak, yazarak, savaşacak bu illeti yeneceksin

köşe başını tutmuş ve yürüyen insan cesetleri
geveze kurnalar ne bilsin bu icralık siyasetleri

Bu yüzden kimse söylemez Ruanda’da olanları
Mermiye hasret ölmek için yalvaranları

Her mermi için verilen hava parasını
Tapılan Batının yüz karasını

Kim söyleyecek Hollandalı askerlerin kaçmasını
Srebrenitza’daki gibi soykırıma kapı açmasını

Ölümden değil satırdan kaçan insanları
Siyah Müslümanları, Afrikalı Hristiyanları

dine göre değil ayrım, yüz yıl çalışmışlar
O zengin bu fakir lafına halkı alıştırmışlar

batı profesörü olmuş bu siyasetin
sahibidir içine kurduğu verasetin

sen semere hayır demezsen vururlar semer
faizle, dolarla, bankalarla kanını emer

Konsolosluklar baş rolde oyuncu yerli halk
Sana rahmet okunuyor kalk Ebu cehil kalk

25,12,2021 (analardan ağıt)

Evladım bu dava cehalet davası hak davası
Eşeleme her yanından fışkırır hava parası

Şair korkar, yazar korkar, dava kalır yetim
Yol uzun, yolculuk zorlu düşmanları çetin

Yürek ister sağlam, ciğer ister kanlı, vicdan ister canlı
Al şu kalemi eline, vur sayfaya gör bak nasıl heyecanlı

evladım durma yaz, istersen mürekkebi saça döke
Hakkını ara, hakkını bul, hakkını al söke söke

Diline düşmesin birileri gibi lal
diyeyim ki sana helal olsun helal

İşte bu evlat Sırat-ı Müstakim neferi
Yüzünde Demokrasi maskesi Haçlı seferi

Sakın alkışlama bulacaktır onu lanet
Kahvaltı sofralarında konuşulan ihanet

Beyaz Türklerin Erguvanilerin ikameti yalılar
suyu geçmeye çalışan Asyalılar Afrikalılar

Sahipsizdir dava Necip’ten bu yana öksüz
Nesiller yıkılır para önünde çünkü köksüz

Avrupa ortasındaki Bosna’da ne oldu bak
İnsanlık sustu modern düşünce helak

Srebrenitza’yı gören ve susan insanın dili çürür
Fenalık konuşursan toplumda fenalık yürür

Hollandalı topladı Boşnak’tan silahları
Öldür emri vermişti kilisenin ilahları

Toplu mezarlara konuldu binlerce insan
Güldü Berlin, güldü Paris, umursamadı Horosan

Artık oyun zorlu, oyun gizli, Siyaset baş rolünde
Bosna, Kıbrıs, Mora, Hocaali, Kırım kan gölünde

Nerede İslam kardeşliği Müslüman benlik
Başındaki sarıktı, belindeki kuşaktı kefenlik

Laiklik, Şeriat diyerek ekildi kinler
Zaman geçti ve yıkıldı bütün dinler

Kim direniyorsa şimdi ona musallat
Ey dostum Artin bana Musa’yı anlat

Nerede saklı öldürmeyeceksin emri
Düdüklü tencerede yanan Filistinli

Ne kadar yanılgı içindeyse gamalı haç
Senin yüzünden bir dünya insan aç

Yok etme peşindesin milyonluk koca bir halkı
Dönüyor, döndü, dönecek derken siyonist çarkı

Ey Niko! sen anlarsın ayrılalı çok olmadı zira
Benim yüreğim yanıyor sen diyorsun ki çıra

Sana asırlarca hakkını verdim sen ise
Gördüğüm odur ki ele geçirilmiş senin kilise

Asırlarca şarapla takdis ettin, etmedin şükür
Ey padişah efendi kalk şunların yüzüne tükür

özel hukuk, ekonomik ayrıcalık oh ne rahat
Emek üzerinden toplanan kıymetli cerahat

Lakin, iyi kötü bir düzen vardı selam verirdik
delirdikçe çok istedik, istedikçe çok delirdik

Yoo! Hak geçmesin kendime değildir sözüm
Çete kurdun İzmir’e girdin yetmedi mi iki gözüm

İşte Çengelköy kilisenin bahçesindedir camii
Şimdi sana da musallat bana çöken harami

Sömürmek için düşmanlık yaratmak gerek
Aklı başında hele ki gören insanlar seyrek

Bugün atıyor aynı düşmanlık tohumunu
Sararken illet senin oğlunu benim oğlumu

Bu nasıl bela kimsenin neden çıkmıyor çıtı
Kopacak Ege’nin iki yakasında anaların ağıdı