Aralıkta Köyde Olmak
ARALIKTA KÖYDE OLMAK
sırakayalardan kopup gelir rüzgar koşa oynaya üfürür kanatsız kar taneciklerini ve tüten mavi dumanları kapıp götürür beraberinde çökekalacağı kuytu yerlere sallanır ağaçlar eğile büküle ama sevine güle ve beraberinde ıslık çalar telefon telleri yapraksız dallar saptan saçaklar göçmemiş kuşlar uçuşur koyunlar koşuşur sürü sürü toprağın göründüğü yerlere kış gelmiştir sonunda her yer bembeyaz ama kara olsun kara giysili yezitlere kara takkeli iblislere ve kar kara kan kara kapkara diyen kör gözlülere ve kutlu olsun karbeyazı doğaya doğurup büyüttüğü aklara ve tabii ki bana 17/Aralık/2015/Koruköy |