zaman bir sarhoşlukla salına serpile yürüyüp gidiyor
günden güne, dakikadan dakikaya
ihtiyarlığın yolunu tuttuğumuz şu anlarda
gün geçtikçe çocukluktan ayrılıyor uzaklaşıyoruz
kendi benzerimizi bulmaya doğru

*
benliğimiz değişiyor
her halükarda isteklerimizde
mücadeleye devam diye sürekli empozelere maruzuz
ah bir yerde durabilseler de
şöyle ağız tadıyla kendimize gelebilseydik
devamlı bir arayış içinde öyle sıradan şeyler ki
incir çekirdeğini doldurmayacak gösterişsiz ve fuzuli

*
öğrettiğimiz kadar da öğreniyoruz
okuma yazmayı yeni öğrenen sabiler gibi
kendi kendimize öğretiyoruz hayatın a sını b sini
daha bunun aritmetiği de var
çarpması bölmesi toplaması çıkarması
ellisinden sonra kendimize vakit ayırmak öyle zor ki

*
yasaklar adeta bir yanardağ gibi
sürekli günahlarla fokur fokur kaynıyoruz
kusur korkusuyla suç işliyoruz
bu debdebede bu hengamede günah sarhoşuyuz
ulu orta herkesin gözü önünde
yasakların kucağına dolu dizgin at sürerek

*
boş hayaller kurmak pekte akıllıca değil sanki
biz, bize yabancı birisiymiş gibi davranıyoruz çoğu kere
hep başkalarının beyhude istekleri peşinde koşarak
üstelik hayatının hiçliğini hesaba katarak
kendimizi küçük amaçlar uğruna harcatıyoruz

*
yaşamayı , ölmeyi öğretiyoruz kendimize
basit insanların işidir suyun akışında gitmek
rüzgarın savurduğu mevkide kendine bir yer bulmak
hayat pek de o kadar basit değil
bize bağşedilen en güzel armağanı , hayatı
velhasıl bilmiyoruz en güzel şekilde yaşamayı

*
ele avuca sığmayan ruhun
o fütursuz arzularına mahkum ediyoruz günlerimizi
karanlık dehlizlerinde derinliklerine inip
türlü halleri, onca incelikleri sorgulamadan

*
doğruyu bulmak sanıldığından çok daha zahmetli bir iş
hem de en değerli dünya meşgalelerini bırakıp
insanın kendini tanıması ne kadar da zor bir uğraş
beter birçok zorluklar varken hayatta

*
redfe